در یک نمونه موفق از موشک‌های با برد ۳۰۰ کیلومتر کمتر از ۱۵ سال پس از پایان جنگ تحمیلی ایران به موشکی به نام فاتح ۱۱۰ رسید که بردی قابل مقایسه با موشک سوخت مایع و پر دردسر «اسکاد» داشت.

فاتح ۱۱۰ در نمونه‌های بعدی به برد ۲۵۰ و ۳۰۰ کیلومتر و دقت‌های بسیار بیشتر رسید و اولین نمونه نقطه‌زن آن با جستجوگر اپتیکی نصب شده در دماغه برای مأموریت ضدکشتی در سال ۱۳۸۹ ساخته شد.

حمله به مراکز جاسوسی رژیم صهیونیستی در شمال عراق و پاسخ به حملات گرو‌های تروریستی واقع در اقلیم کردستان عراق از جمله آخرین کاربرد‌های عملیاتی این دست موشک‌های کوتاه برد است.